Κι αν ο Πύργος του Άιφελ ήταν ένα δώρο για την κυρία Άιφελ;

Όλοι ξέρουν τον Πύργο του Άιφελ αλλά πόσοι γνωρίζουν την ιστορία αγάπης που οδήγησε στην κατασκευή του;

Αναμφίβολα είναι πολλοί εκείνοι που ξέρουν πως το έμβλημα του Παρισιού κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άιφελ στο πλαίσιο των εορτασμών για τα 100 έτη από τη Γαλλική Επανάσταση, αλλά δεν θα ήταν υπέροχο αν το κτίριο που έγινε σημείο αναφοράς για τόσες ρομαντικές ιστορίες να οφείλει την κατασκευή του σε μια συγκινητική ιστορία αγάπης;

Αυτό μάλλον θα σκέφτηκε η συγγραφέας Alice Brière-Haquet και εμπνεύστηκε την ιστορία της Κυρίας Άιφελ .

Στην ιστορία αυτή πρωταγωνιστές είναι ο μηχανικός Άιφελ και η σύζυγος του Κάτια που αγαπιούνται βαθιά και απολαμβάνουν την καθημερινότητά τους στην πόλη του έρωτα. Μια μέρα η Κάτια αρρωσταίνει και οι γιατροί σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Μήπως όμως λίγος καθαρός αέρας θα την ωφελούσε; Ναι, αλλά είναι αδύνατον για την Κάτια να ταξιδέψει, ωστόσο δίνει μια ιδέα στον πολυμήχανο Άιφελ “Κι αν έφτιαχνες γραμμές ουράνιες για τρένα, να κάνουμε στα σύννεφα ταξίδια ονειρεμένα;”. Ευθύς, ο Άιφελ βρίσκει την έμπνευση του και μερόνυχτα ολόκληρα κλείνεται στο εργαστήριο του! Στόχος του; Να χτίσει έναν πύργο που η κορυφή του θα ακουμπά στα σύννεφα και από εκεί η πολύτιμη Κάτια του θα γίνει καλά δίχως να αποχωριστεί το αγαπημένο της Παρίσι!

Το δημιουργικό μυαλό της Brière-Haquet συνεργάστηκε με ένα άλλο εξίσου δημιουργικό, εκείνο της εικονογράφου Csil η οποία πρόσφατα κέρδισε το βραβείο των New York Times για το Καλύτερο Εικονογραφημένο Παιδικό Βιβλίο για την Κυρία Άιφελ.

 

Στην δύο διαστάσεων εικονογράφηση του βιβλίου, ο αναγνώστης ξεχωρίζει αμέσως τις φίνες γραμμές που χρησιμοποιεί η Csil για να στήσει τους χαρακτήρες και τον κόσμο που περιστοιχίζουν τον κύριο και την κυρία Άιφελ που εμπλουτίζονται από γεωμετρικά μοτίβα και μοναδικής αισθητικής υφές, ενώ η χρωματική παλέτα είναι σαφής: μόνο λευκό, μαύρο και ροζ.

Η ίδια η εικονογράφος σε συνέντευξη της στον ιστότοπο gestelten δεν είχε να φανερώσει κάποια ιδιαίτερη τεχνική για το πολύ ιδιαίτερο σχεδιαστικό στυλ της δηλώνοντας χαρακτηριστικά ‘’Απλώς μου αρέσει να φαντάζομαι σύμπαντα που γεμίζω με περίεργους χαρακτήρες και μέσα από αυτούς υφαίνω χρώμα’’. 

 

Ερωτώμενη ποια ήταν η αγαπημένη της εικόνα από την Κυρία Άιφελ, απάντησε πως είναι η τελευταία του βιβλίου όπου η σκιά του Πύργου του Άιφελ σχηματίζει την αιώνια αγκαλιά του πρωταγωνιστικού ζευγαριού. 

Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε γιατί η Κυρία Άιφελ έγινε παιδικό βιβλίο αντί για ρομαντικό μυθιστόρημα – παρόλο που δεν μπορούμε να φανταστούμε αυτή την ιστορία δίχως την επιβλητική εικονογράφηση της - η Csil δίνει την καλύτερη εξήγηση ως προς το αν υπάρχει κάτι που επηρέασε ιδιαίτερα το σχεδιαστικό της στυλ: ‘’Το κλειδί είναι να συνεχίσεις να βλέπεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού’’.

Εντέλει, η Κυρία Άιφελ είναι μια ιστορία για μικρούς και μεγάλους που μας θυμίζει πως μπορεί στην πραγματικότητα ο Πύργος του Άιφελ να χτίστηκε με σκοπό να αποτελέσει ένα ορόσημο για τη Γαλλική Επανάσταση, αλλά μέσα από την ιστορία αυτή αποδεικνύεται πως ο πιο γνωστός Πύργος του κόσμου θα μπορούσε να χτιστεί για τη σημαντικότερη επανάσταση της ανθρωπότητας, την αγάπη!